Zuid Afrika april-mei 2022

Algemene informatie

Reizen in coronatijd, het is moeilijker maar niet onmogelijk. Wij vonden heel wat informatie over welke documenten we nodig hadden op de website van Brussels airport (reisvereisten per land). Zo konden we daar vinden dat we voor een reis naar Zuid Afrika, als niet gevaccineerde, in het bezit van een negatieve pcr test moesten zijn die niet ouder was dan 72u. Gevaccineerde personen moeten enkel hun vaccinstatus kunnen tonen op het moment van onze vakantie en ondertussen is er weer heel wat veranderd als je wenst te reizen naar Zuid Afrika, hou dus goed alle maatregelen in de gaten als je op vakantie vertrekt want het zou zo maar ineens anders kunnen zijn. Bij onze pcr test dienden we ook vooraf online een gezondheidsverklaring in te vullen en hebben deze voor de zekerheid maar afgeprint en uiteraard moest de covid alert Z A app worden geïnstalleerd op de telefoon (om alle gedoe en zever bij terugkeer te omzeilen kan je de bluetooth afzetten als je op uitstap gaat. Zo staat toch de app op je telefoon maar maakt deze geen verbinding met telefoons in je buurt zodat men niet weet of je contact hebt gehad met iemand die besmet is). Deze keer kozen we voor Turkish Airlines. Een heel gedoe zo bleek achteraf. De vlucht van Brussel naar Istanbul, 2181km en een duurtijd van 2.43u verliep zonder al te veel problemen maar eens in Istanbul mochten we niet op het vliegtuig dat doorging naar Johannesburg. Op onze test stond namelijk niet het woordje 'pcr' en daar deed men zeer moeilijk over. Nochtans waren de testen in orde en had dit ook geen enkel probleem opgeleverd in Brussel. Uiteindelijk een 5 tal minuten voor vertrek konden we dan toch aan boord en zijn we na een 9.20u durende vlucht en 7476km verder uiteindelijk in Johannesburg geland. Omdat het toch comfortabeler is om met het vliegtuig naar Hoedspruit te gaan dan een 5u durende autorit te maken na een nachtvlucht waar je toch niet zo goed slaapt hebben we ook deze vakantie voor de eerste optie gekozen. Natuurlijk moet je de douane passeren en ook hier werd zeker je test of vaccin en temperatuur gecontroleerd maar niet zo streng als voorheen. Zuid Afrika heeft heel wat binnenlandse vluchten en het is een beetje uitzoeken welke verbinding het best bij je past. Wens je eerst wat te rusten of vlieg je direct door het hangt allemaal af van wat jij het beste vind. Wij kozen opnieuw voor airlink omdat we hier al goede ervaringen mee hadden. Voor binnenlandse vluchten heb je geen enkele test meer nodig. Autohuur op de luchthaven van Hoedspruit kan zeer zeker en net als elk jaar hebben we ook nu weer een auto gehuurd via sunnycars ( sunnycars.be ) . Wij hadden onze vakantie zo gepland dat we toekwamen met Pasen wat niet de beste keuze was. Alle winkels waren toe, reserveren bij restaurants moet vooraf gebeuren en ook de autoverhuur was eentje die niet zo soepel als anders verliep, je moet hier dus best rekening mee houden. Gelukkig hadden we een villa gehuurd bij Homes of africa ( homesofafrica.com ). Hier kan je, indien gewenst, je de eerste boodschappen laten bezorgen nog voor je in je villa toekomt. Uiteraard tegen betaling maar het meest noodzakelijk wordt op die manier voorzien.

De restaurantjes die we bezochten tijdens deze vakantie zijn

* Hat and creek facebook.com/The-Hat-Creek

*Blue mountain facebook.com/Bluemountainrestaurantonblyde

*Sleepers facebook.com/SleepersRestaurant

Ik heb de linken van de plaatsen die we bezochten gemakkelijkshalve toegevoegd in de blog zodat je gemakkelijk de website kan bezoeken voor eventueel meer informatie en of boekingen.

16 - 17 april

Brussel-Istanbul-Johannesburg-Hoedspruit

Tijdens de vakantie is er altijd tijd voor een grapje of om een influenzer te zijn. Ook de nodige kopzorgen komen soms aan bod want tijdens deze vakantie deed men in Istanbul toch wel zeer moeilijk over het woordje 'pcr' dat ontbrak. Dat er 'nucleic acid amplification with probe detection' stond was niet voldoende voor deze mensen. Aanvankelijk stonden we daar maar te wachten zonder enige uitleg, bijna behandeld als criminelen. Uiteindelijk nadat men wist dat Cindy een verpleegster was mochten we aan boord. Een goede raad 'kijk zeker alles goed na voordat je vertrekt' . Eens aangekomen aan villa Drakensig horen we dat de coronacrisis toch ook hier wel wat heeft teweeggebracht en er op het terrein nu ook hyena's en een luipaard rondwaren. Zover dus geen gevaarlijke dieren en rustig op het domein kunnen wandelen. Een van de hyena's hangt tussen onze en enkele andere villa's rond en wat er ook is, hoe lief en onschuldig hij of zij ook kijkt er wordt ons aangemaand dit dier geen eten te geven want dan zal het mettertijd afgemaakt moeten worden omdat er geen angst meer is bij het dier. Wanneer we na een deugddoende verfrissing in het zwembad ons begeven naar een restaurant kruisen we het pad van een enorm wrattenzwijn of warthog. Sinds dit jaar is er enorm veel loadshedding in Zuid Afrika en wordt met regelmaat van de klok de electriciteit afgezet. Gelukkig zijn er kaarsen en kan je het zo ook gezellig maken.

18 april

Jessica the hippo

Hoedspruit

Jessica is een nijlpaard dat in 2000, tijdens een storm, aangespoeld is bij Warren. Hij heeft haar gevoed en beschermd en samen met zijn vrouw Shirley vormen ze een fijn gezinnetje. Niemand weet wat er in de toekomst gaat gebeuren en hoe Jessica gaat reageren wanneer ze zelf een kleintje heeft. Het verhaal van Jessica is op zich al een wonder. Niemand weet wat er zich in het hoofd van Jessica afspeelt, of ze zich meer nijlpaard voelt met mensen in haar omgeving of toch eerder mens die met nijlpaarden gaat spelen. Toch gebeurde het onwaarschijnlijke opnieuw in 2012. Tijdens quasi dezelfde weersomstandigheden dan wanneer Jessica werd gevonden is er opnieuw een nijlpaardje aangespoeld, hooguit enkele uren oud want de navelstreng was nog aanwezig, zijn moeder nergens te bespeuren. Opnieuw werd deze kleine spruit in de harten gesloten en nu enkele jaren verder is Ritchie goede maatjes met Jessica, slapen ze beiden op een matrasje in de veranda onder een dekentje en stelen ze de harten van elke bezoeker die hen wat zoete aardappelen, mais en een flesje rooibos thee geeft. Dat nijlpaarden de meest gevaarlijke dieren in Afrika zijn en zodoende meer mensen doden dan leeuwen zetten we even uit onze gedachten. Je kan het verhaal op de website van Jessica zelf nalezen via de link in de titel.

Homes of Africa

Hoedspruit

Op game drive op eigen terrein. Gewapend met fototoestellen, kaart van het terrein en drank trekken we erop uit. Uit de vele berichten die we de afgelopen weken zagen van Homes of Africa weten we dat er toch wel wat te beleven valt aan de Madada dam. Aan deze dam spotten we al snel enkele Egyptische ganzen en een gnoe die ligt te rollen in de modder. Niet veel later zien we een kleine krokodil die ligt te zonnebaden. Veel meer beweging is er niet en we besluiten dan ook om het terrein verder te ontdekken. Al snel kruisen we het pad van een zebra maar die is zo snel weg dat we met geen mogelijkheid deze kunnen fotograferen. Niet veel later vinden we een grote groep giraffen en enkele zebra's en bij hen spenderen we toch wel wat tijd. Lars stapt zelfs enkele keren uit de auto voor het perfecte shot en op zijn buik gaan liggen is geen enkel probleem. Toch willen we ook nog de andere watertjes op het domein gaan bekijken om te zien of er meer activiteit is maar helaas is of de kaart die we mee hebben niet up to date of wel kunnen wij geen kaart lezen. Hopeloos verdwaald zijn we, maar uiteindelijk bereiken we terug de madada dam om daar dan een groep impala's te zien die willen komen drinken alleen zijn ze zeer schichtig omdat onze auto daar staat en wordt er ook niet zoveel gedronken. Na al deze avonturen is het de hoogste tijd om terug te gaan maar dit is moeilijker dan gedacht. Ik geloof dat we het ganse domein doorkruist hebben om dan toch ook nog enkele vogels te spotten en weglopende zebra's en giraffen maar de uitgang nee die spotten we niet. Na veel en lang zoeken beslissen we dan dat het mss veiliger is om de omheining te volgen. Gelukkig komen we na vele horten, stoten en putten uiteindelijk aan aan de landingsstrip en weten we onze villa terug te vinden.

19 april

HESC - Moholoholo

Hoedspruit

Hesc

Aan het hesc toegekomen heerst er wat verwarring, hebben jullie een reservatie? Hoe laat hebben jullie een reservatie? Oh ok jullie reservatie werd gemaakt voordat de grote groep reserveerde maar die zijn nog op gamedrive en we verwachten die elk moment, jullie mogen gerust wachten zodat jullie op dezelfde toer meekunnen. Eindelijk is het tijd om in het voertuig te stappen. We rijden voorbij enkele kooien om uiteindelijk de kooi met de jonge cheetah's te betreden. Ze laten zich gewillig fotograferen en in de kooi naast hen zitten enkele wilde honden te wachten op hun eten en dit gaat echt niet geluidloos. Wanneer er enkele karkassen in de kooi worden gegooid zie je hoe hun hiërarchie werkt. Dit is echt de moeite want in het wild moet je al verdomd veel geluk hebben om al een wilde hond te spotten laat staan hen te zien eten. Vrij snel rijd de auto terug naar de vertrekplaats omdat de groep verder moet. Wat een teleurstelling, de helft hebben we niet gezien en moesten we hier nu nog niet geweest zijn zouden we dit niet weten. Bij terugkomst willen we even navraag doen of de tour ingekort is door corona maar nog voor we de kans krijgen om ook maar een vraag te stellen komt men ons al zeggen dat we de film mogen bekijken en nadien nog een ritje door de park maken zodat we alle dieren kunnen bekijken. We worden super verwend, zijn ook de enige gasten in het park en daarom krijgen we Shuri, de baby giraffe te zien, die men wanneer ze een jaar is terug willen uitzetten. Helaas is Shuri niet lang na ons bezoek overleden. Ook bij Esmé en Mielie de vriendelijke neushoorn en haar vriendinnetje het schaapje dat zich moeder van alle geredde dieren voelt spenderen we heel wat tijd mee. 't Is zelfs zo erg met die neushoorn gesteld dat enkelen hun kleding ondergekwijld werd, of de lak van de auto werd geschuurd. Nog enkele jaren zal Esmé hier vertoeven om daarna terug naar de vrije natuur te kunnen keren. Ook het gierrestaurant brengen we een bezoekje en hier vinden we enkele gieren met een tag. De nummer van deze tag en plaats waar je deze gier gezien hebt kan je ingeven op de website van vulpro in ruil voor deze info zou je een mail terug krijgen met info over het dier zoals waar het getagd is en wat het is overkomen. We hebben 3 tags in totaal dus zullen we dit thuis eens proberen. Gompie de zuidelijk grondneushoornvogel die hier in gevangenschap leeft en niet kan uitgezet worden krijgt sinds het overlijden van zijn vrouwtje bezoek van enkele wilde grondneushoornvogels. Gezien hun hoge mate van met uitsterven bedreigde soort vraagt men om ook dit te melden wanneer men zulk een vogel of groep spot. Je moet dan zeker uitkijken of ze geringd zijn of een tattoo hebben in het aangezicht. De reden waarom deze dieren met uitsterven bedreigd zijn is vooral hun trage voortplanting en dat er maar 2 eieren gelegd worden waarvan 1jong het maar overleefd en dit is meestal het jong dat eerst uit het ei kruipt.

Moholoholo

Aan het Moholoholo rehab centre moeten we opnieuw moeite doen om hen te overtuigen van onze reservatie die uiteindelijk ook gevonden wordt voordat onze gids ons meeneemt. De eerste stopplaats is de kooi met gieren. Een van die beesten vond Lars wel een lekker stukje vlees en heeft hem tot 2keer in zijn been geprikt. Het zinnetje 'meat is meat' zal nog lang blijven nazinderen. We hebben enkel een foto enkele minuutjes voor de gier toeslaat. Nadien komen de leeuwen, luipaarden, hyena, wilde honden en cheetah's aan de beurt. Hier in Moholoholo kan je het luipaard mooi fotograferen in een boom vanop relatief korte afstand, iets wat in het wild niet zo gemakkelijk is, en prachtige beelden oplevert. We zien ook nog enkele klipdassen en ook Stoffel en zijn maatjes mogen niet ontbreken.

20 april

Hoedspruit reptile center

Hoedspruit

vroeger gekend als Kinyonga

Wij deden een fototoer in het reptielencentrum, nadat men alles in gereedheid heeft gebracht kan je aan dit avontuur starten. Wij starten deze toer met 2 spinnen. De eerste is een baviaanspin uit centraal Amerika en wordt gerekend tot de spinnen van de nieuwe wereld. Deze spin kan met haar achterpoten de haartjes uit haar lijf wrijven wat toch voor flink wat irritatie kan zorgen. De auteur is werelds grootste arachnofoob maar er wordt nergens gepushed of gedwongen om dichterbij te komen wat ook wel leuk is om te vermelden. De 2e spin krijgt een andere omgeving zodat niet al onze foto's gelijkaardig zijn en het toch iets natuurgetrouw lijkt. Deze spin is ook een baboonspider of baviaanspin en is naar t schijnt een stuk vriendelijker. Voor de liefhebbers : je mag deze spin over je handen laten kruipen. Als volgende dier komt de schorpioen. Dit is de gevreesde thick tail scorpion of dik staart schorpioen. Wanneer we deze op de gevoelige plaat hebben vastgelegd komt het moeilijkere werk aan bod, de schorpioen onder uv licht fotograferen. Elke schorpioen heeft namelijk de eigenschap om op te lichten onder uv licht. Een moeilijke opgave zo blijkt. Omdat de kameleon nog niet voldoende is opgewarmd om voor de foto enkele insecten te verorberen haalt de gids een Birmaanse python waar wij mee op de foto mogen. Dan is het tijd voor de kameleon. Deze wordt op een tak gezet en door middel van een ander takje worden er verschillende insecten als voeding aangeboden. De gids geeft goed aan wanneer je je moet klaar houden om te fotograferen en zegt dat het ook de moeite loont om tijdens het nakauwen nog foto's te maken. Zo heb je t meest kans op goede foto's en is het ons gelukt om de ganse tong van dit dier op de gevoelige plaat vast te leggen. En dan komt het serieuze werk aan bod. Slangen. Vooreerst krijg je een veiligheidsbriefing. je krijgt te horen hoe ver je mag gaan om je foto's te maken, welke slang je gaat fotograferen en wat je mag en kan verwachten. Gelukkig is onze gids een ervaren slangenbezweerder en als eerste slang fotograferen we de pofadder. Deze slang heeft niet het normale ranke lijf maar lijkt een beetje log. Ze is ook enorm traag, dit werd getest en de gemiddelde pofadder legt een afstand van 5km per jaar af. Daarom dat ze ook zo goed gecamoufleerd zijn en zo stil kunnen liggen zodat ze knaagdieren kunnen verrassen. Deze slang kreeg zijn naam omdat hij bij bedreiging een heel specifiek geluid maakt zodat je bent gewaarschuwd dat hij of zij in de buurt is en je dus beter afstand houdt. Ook de molslang mag zijn entree maken, zowel een volwassen exemplaar als een dier van ongeveer een jaar oud kunnen we fotograferen. Er zijn qua kleur toch wel wat verschillen op te merken. Zoals altijd heb je ook hier wel wat geluk nodig, want als de dieren niet willen meewerken; ookal heb je veel foto ervaring; zal het resultaat op niet veel uitdraaien. Deze slangen werden goed vastgehouden want wanneer de volwassen slang de holtes aan de boomwortels ontdekt zou ze zo maar kunnen ontsnappen. Tijd voor iets anders is er natuurlijk ook nog, de baardagaam mag zich laten bewonderen. Het is mogelijk om dit beestje vast te houden en foto's te maken en nadien wordt het diertje op een steen gezet om zich van zijn beste kant te laten zien. Het volgende dier dat we mogen fotograferen is de groene leguaan, allemaal dieren die eigenlijk niet op het programma stonden maar wat wel leuk is om ook deze dieren eens te kunnen fotograferen zonder tralies of glas tussen het fototoestel en het dier. Ook de leguaan mag je eventueel vastnemen maar let wel op voor zijn scherpe klauwen. In de namiddag gaat onze foto toer gewoon door en is het tijd om nog wat slangen te fotograferen. Als eerste slang deze namiddag komt de black mamba aan bod, een van de gevaarlijkste slangen op het Afrikaanse continent. Onze gids houd hem goed in de gaten want als deze ontsnapt zijn we verder van huis. Ook worden de foto's buiten het park genomen, het zou zomaar kunnen dat men dit doet zodat men niet aansprakelijk is wanneer er iets zou gebeuren, maar geen idee of dit zo is want de locatie buiten het park is wel mooier dan binnen. De black mamba kreeg zijn naam omwille van zijn gitzwarte bek die hij laat zien als hij zich bedreigd voelt. Helaas hebben we dit niet op foto maar de slang heeft wel een aantal keer deze zwarte bek getoond. Na de black mamba mogen we de gevaarlijkste slang uit heel het Afrikaanse continent fotograferen, de boomslang. Het is een vrouwtje en veel liever had Cindy een mannetje gefotografeerd om de simpele reden dat die mooier van kleur zijn. De vrouwtjes zijn bruin, mannetjes kunnen blauw, groen of geel zijn. Deze slang wordt net als de mamba in een boom gedrapeerd maar wil daar eigenlijk niet vertoeven. Verschillende keren laat hij zich op de grond verder glijden. Na enkele foto's houden we het wel voor bekeken want het lot verder tarten heeft geen enkele zin, we willen wel heelhuids naar huis. De voorlaatste slang die we kunnen fotograferen vandaag is de snouted cobra. Deze cobra wordt op de parkeerplaats op een hoopje bladeren gezet en richt zich al vrij snel omhoog met zijn kraag open. Zo wil je toch een cobra op de foto hebben. De slang lijkt rustig maar reageert op elk geluidje of trilling zoals bv een blaadje dat zich voortbeweegt door middel van de wind. Een prachtige slang om foto's van te maken en ondanks dat deze vrij giftig is hebben we toch een behoorlijk comfortabel gevoel. De laatste slang die we mogen fotograferen is de Mozambique spitting cobra. Weliswaar een kleintje maar daarom niet minder giftig. Om dit diertje te mogen en kunnen fotograferen moeten we onze ogen beschermen. Moest het ons met zijn gif raken is het voldoende om dit met helder water af te wassen tenzij je echt allergisch bent dan kan ook dit fataal zijn. Onze gids daagt de cobra uit en krijgt enkele flinke gifstralen naar zijn ogen gespuwd. Helaas hebben we dit niet op foto want dit gaat zo super snel en na enkele keren lijkt het wel of het gif opgebruikt is. De slang zet nog even zijn kraag open om dan een allerlaatste keer zijn gif te spuwen maar helaas lukt het ons niet om ook maar iets op foto te krijgen.

21 april

Kruger nationaal park

ingang Orpen

Kruger nationaal park is een safari park opgericht in 1926 en heeft de grootte van een 'klein land'. De oppervlakte bedraagt bijna 2miljoen hectare. In dit park is een grote variatie aan wild te spotten gaande van de big 5 tot kleine dieren zoals een mestkever of kameleon. De zuidelijke grondneushoornvogels zijn altijd wel heel speciaal om te zien en men vraagt ook om deze te melden wanneer en waar je ze gezien hebt. Dit omdat de thunderbird zoals ze ook wel genoemd worden met uitsterven bedreigd zijn. Een paartje heeft meestal 2 eieren maar er overleeft maar 1 jong, de wet van de sterkste. Daarbij komt nog dat ze pas op late leeftijd geslachtsrijp zijn en je weet direct hoe het komt dat deze vogel met uitsterven bedreigd is. In het Krugerpark zijn verschillende plaatsen waar je op eigen risico je voertuig mag verlaten maar wat wordt je soms met een prachtig uitzicht beloond. een van mijn favoriete plaatsen op uit de auto te komen is bobbejaankrans. Let er wel op om je wagen af te sluiten want grijpgrage apenhandjes gaan er met alles vandoor. Weet wel dat je voor je het park binnenrijd een zogenaamde conservation fee moet betalen. in 2022 was dit ongeveer 25euro per persoon per dag. Daarom ben je van plan om meerdere dagen in het Krugerpark te spenderen loont het de moeite om een wild card aan te kopen. Deze kaart geeft toegang tot bijna alle nationale parken binnen Zuid Afrika. Je kan zelf makkelijk uitzoeken op de website van sanparks ( https://www.sanparks.org ) of je hiermee voordeel doet of niet. De wildkaart is een jaar geldig voor buitenlandse toeristen.

22 april

Homes of Africa

Hoedspruit

Vandaag stond rust centraal en verblijven we een dagje aan onze gehuurde villa Drakensig. Wanneer het rustig is rond je villa kan het zomaar zijn dat de dieren rond je villa zich laten zien. Wij hadden het geluk om een nyala kort bij te zien. Ook hebben we 's avonds geregeld hyena's gehoord.

23 april

Tshukudu game lodge

hoedspruit

In deze game lodge kan je verblijven maar ook gewoon een ochtend of namiddag drive boeken. Zo trek je er met een ervaren ranger op uit en kan je op relatief korte tijd wel enkele dieren spotten. Enkele van hun dieren kunnen ze door middel van een collar tracken maar ook dan geeft het geen garantie dat je ze zal zien. Zo zagen wij in 2019 wel de cheetah's Hunter en Floppy, maar waren ze ondanks hun trackingsysteem dit keer niet te zien. Wel de olifant Becky en haar gevolg en hadden we het geluk om enkele leeuwen met hun prooi te zien. En zo leer je ook weer wat van dieren gedrag als je nog niet zeker genoeg bent om er zelf op uit te trekken.

24 april

Bourcke's luck potholes

Ohrigstad

Bourke's Luck Potholes zijn rotsformaties die eeuwen geleden door erosie zijn gevormd. Ze zijn gelegen op 35 km ten noorden van Graskop en de wandeling over paden en bruggetjes duurt zolang je nodig hebt. Tijd verdrijven gaat hier makkelijk en hoe langer je blijft hoe meer foto's je maakt. De bizarre cilindervormige gaten zijn ontstaan door miljoenen jaren van waterstroom, in snelle ronddraaiende bewegingen, voortkomend uit de samenvloeiing van de rivieren de Treur en de Blyde. Het kolkende water heeft samen met zand en kiezels de rotsen geslepen en zo voor een prachtig natuurlijk kunstwerk gezorgd. Het gebied is genoemd naar Tom Bourke, die ironisch genoeg nooit enig geluk had in de tijd dat hij hier op zoek was naar goud, maar wel voorspelde dat in dit gebied grote hoeveelheden goud gevonden zouden worden.

De potholes liggen aan de zogenaamde Panorama Route waar je onder andere de 3 rondavels nog kan bezichtigen zoals wij ook deze trip gedaan hebben. Deze rondavels liggen aan de blyde river canyon. Deze canyon is de derde grootste ter wereld en tevens ook de grootste groene canyon ter wereld. Voor al dit natuurschoon dien je te betalen en is de eerder vernoemde wildcard niet van toepassing. Op de panoramaroute kan je ook nog verschillende watervallen zien die op de blog van 2019 zeker besproken werden.

25 april

Kruger nationaal park

Phalaborwa gate

Het noordelijk gedeelte van het Krugerpark staat er om bekend om zeer dichte begroeiing te hebben en heeft ook wel wat rotspartijen waar je klipspringers en klipdassen kan zien. Helaas voor ons is er niets te bespeuren. Niet lang nadat we deze rotspartijen zijn gepasseerd zien we onze eerste giraffen. Door de dichte begroeiing is het zeer moeilijk om dieren te spotten. Eindelijk vinden we een kudde olifanten op een idyllische plek. Wat geweldig om deze dieren op enkele rotsen te zien of op koppies zoals dit genoemd wordt in Zuid Afrika. In Letaba restkamp kan je iets verfrissend kopen en eventueel iets eten dat je hebt meegebracht want in het winkeltje dat hier is is er weinig keuze. De neushoornvogels daarentegen zijn helemaal niet mensenschuw en komen zo uit je hand eten, al is dit niet de bedoeling. Tijdens de rit naar Satara maken we nog enkele stops waaronder het N'wamansie uitkijkpunt. Een prachtig zicht op de Olifantsrivier met enkele nijlpaarden in. Een enkele olifant die op de weg naar ons toe gewandeld komt geeft ons een kippenvelmomentje, wat voel je je toch klein bij deze gentle giants. Ook een verkleurmannetjie of kameleon loopt over de weg en we voelen ons toch wel bevoorrecht om dit te kunnen zien. Via de S 100 met een stop aan de Gudzani dam rijden we terug naar Satara. Wanneer men het in het park gecontroleerd heeft laten branden leert de ervaring dat er niet veel dieren te spotten zijn. Toch is dit nodig zodat er weer fris gras kan groeien voor de vele grazers die op hun beurt dan weer voer zijn voor de roofdieren. Tijdens de rit van Satara naar Orpen zien we aan de Nsemani dam een hoopje nijlpaarden genieten in het water en van de zon. En op een tak zien we de Afrikaanse zeearend. Ook wel leuk om deze te spotten want dat is er weer eentje om mee af te vinken op de lijst.

26 april

Elephant Whispers

Hazyview

Een plaats waar enkele geredde olifanten hun dagen slijten en in ruil voor een veilige slaapplaats en genoeg eten geven ze het beste van zichzelf aan de toeristen in de vorm van educatie. Dit is ook de plaats waar Wij nu reeds 2jaar enkele olifanten hebben geadopteerd. Zijnde Shamwari wat vriend betekend en Lindiwe wat betekend zij waar je al lang op wacht. Blijkbaar kent men de adoptie ouders van hun olifanten wel want men vind het ook tof om ons na al die tijd eindelijk te ontmoeten. Je wordt als het ware een deel van hun familie. We worden aan de olifanten voorgesteld en de nodige informatie wordt gegeven. Men laat ook zien dat ze wel degelijk verschillende commando's verstaan en dat ook toeristen deze commando's kunnen geven. De olifanten hebben niet steeds dezelfde persoon die voor hen zorgt omdat olifanten zich nogal snel hechten en dit zou rampzalig kunnen zijn. En onvoorspelbaar als olifanten zijn vond ook Tembo , de grootste en oudste van de groep, het nodig om zijn slurf te steken op plaatsen die niet horen. De foto's zeggen alles en hoeft hier geen verdere commentaar. Al kunnen waarschijnlijk niet veel mensen zeggen ooit aangerand geweest te zijn door een olifant. Na het educatieve is het tijd om op een olifant te kruipen voor een ritje. Oeps daar hadden we niet op gerekend maar als het in de prijs inbegrepen is dan doen we het maar. De fotocamera's tijdens zo een ritje geef je of aan de gids of laat je best achter want je dient je wel goed vast te houden om niet van zo een groot beest af te vallen. Tijd om onze lunch te nuttigen en te genieten van de olifanten die vrij mogen wandelen in het gebied dat ze het hunne mogen noemen. Lindiwe geniet van een modderbad achter enkele bosjes en is niet goed zichtbaar. Shamwari is niet ver uit haar buurt en eet wat. Ziziphus is een eenzaat en loopt wat verder van de kudde vandaan en terwijl Tembo met Andile in zijn kielzog een boom omduwt omdat hij zin heeft in de jongere blaadjes profiteert Ziziphus hiervan mee en begint al blaadjes te eten nog voordat de boom omver ligt. We horen hen niet maar een van de oppassers zegt dat hij er zeker van is dat ze onderling communiceren en het duurt niet lang of ook Shamwari en Lindiwe trekken naar de omvergeduwde boom om hiervan te smullen. Er wordt ons ook nog verteld dat de olifanten hier al liggend slapen omdat ze zich zo comfortabel voelen maar in het wild slapen ze rechtop. Enkel de kleintjes leggen zich neer in de kring. Olifanten kunnen rechtop slapen omdat ze hun gewrichten kunnen blokkeren. Tijdens zo een dagje uit hoop je toch altijd iets bij te leren en ook deze keer was dit niet anders.

27 april

Hoedspruit

hoedspruit

Vandaag stond een dagje shoppen op het programma, maar helaas voor ons is er niets open gezien het vrijheidsdag is en dus een feestdag is. Wil je gaan shoppen kijk dan eerst na of het geen feestdag is of je bent eraan voor de moeite. En ook dit is weer een leermomentje voor ons als reiziger.

28 april

Kruger nationaal park

Malelane gate

Deze ingang van het Krugerpark ligt in het zuiden. Ongeveer 3u en half rijden vanuit Hoedspruit. Hou er rekening mee dat wanneer je via deze gate het park binnen rijd je best iets meeneemt om te eten. Er zijn wel rest kampen waar je terecht kan maar je moet zeker ook rekening houden met de sluitingstijden van de gates. Je moet namelijk ook op tijd weer buiten het park of in je betreffende kamp zijn als je in het park overnacht. Wij hadden een voorraad mee want op de route die we zouden rijden was er geen kamp met winkeltje voorradig. Wanneer we de auto ingeladen hebben kunnen we onze tocht aanvatten. De dag begint al belovend, er is een hyena aan het roepen. Vervolgens zijn we nog niet van de oprijlaan van onze villa af of we spotten een luipaard dat in de bosjes ligt te slapen. Johan is de eerste die hem spot en nog voor we het goed en wel beseffen is hij weeral verder gegaan. Verbouwereerd als we waren zijn we ook allemaal onze gsm vergeten te nemen om te filmen of een foto te maken, kan ook komen omdat we nog allemaal half in slaap waren. De rit naar Krugerpark is lang, saai en behoorlijk ruig hou hier rekening mee als je deze rit wil ondernemen. Aan Malelane gate is er verhoogde controle, of dit is de standaard maar doet men dit zowel in Orpen als in Phalaborwa niet. De chauffeur moet zijn pas afgeven ter controle en bij het binnenrijden wordt de koffer nagekeken. De tocht door het Krugerpark brengt ons weer vele dieren, vooral vogels heb ik de indruk. Een slapende leeuwin, heel veel olifanten, enkele grazende buffels en check we hebben al 4 dieren van de big 5 op ons palmares staan vandaag. Enkel de neushoorn ontbreekt nog. We stoppen aan de Gardenia hide maar hier is niet echt heel veel te zien en wanneer we onze tocht willen verderzetten blijkt dat een deel van de route die we gepland hadden te rijden niet toegankelijk is. Gebruik nooit wegen die afgesloten zijn, hier is immers altijd een reden voor. Omdat een wegenkaart van het park in de auto hebben toch wel een must is kan je op deze manier snel schakelen en zo kunnen we nu een kijkje nemen bij de renosterpan in de hoop hier enkele neushoorns te zien. Helaas maar ook hier is er weinig tot niets te beleven. Op de H2-2 spotten we nog een groep zuidelijke grondneushoornvogels zonder ring of tattoo en enkele drinkende olifanten. We maken nog een stopplaats aan Stevenson-Hamilton memorial en Uiteindelijk komen we aan in Skukuza waar we gelukkig niet lang naar een toilet moeten zoeken. Op de sighting borden staat dat er wel degelijk luipaard en leeuwen gezien zijn in en om Skukuza en even overwegen we nog om nog verder te zoeken maar omdat het toch wat lastiger is om op de kaart te kijken en in de bomen te zoeken besluiten we gezamenlijk om naar de uitgang via de Paul Kruger gate te gaan. Bij het standbeeld dat liefkozend Ome Paul genoemd wordt door de lokale bevolking worden nog enkele foto's genomen en dan gaat te trip terug naar de villa. Onze gps stuurt ons, net als andere jaren, verkeerd. Deze keer rijden we door de achterbuurten van Zuid Afrika. Een plaats waar je eigenlijk niet wil zijn wanneer het donker begint te worden, gelukkig zijn we hier weg wanneer de avond inzet.

29 april

Magoebaskloof

tussen Tzaneen en Polokwane

In tijden van corona en niet gevaxineerd zijnde dien je rekening te houden met de tijd die nodig is om aan een geldige pcr test te geraken. Deze kan je bekomen in het Ampath ziekenhuis. Al naargelang de tijd van de week kan dit in Hoedspruit maar wij dienden ons te begeven naar Tzaneen. Een hele onderneming zo bleek maar al bij al na wat geklooi in de achterbuurten dit toch gevonden. Ampath is niet gelegen op het grondgebied van het ziekenhuis maar in de straat recht tegenover gelegen. Na de test kunnen we onze vakantie verder zetten en trekken we door naar de Magoebaskloof waar het gezelschap zal gaan deelnemen aan de canopy tour. Terwijl we daar naartoe rijden tikt de tijd ongenadig verder, en ook de benzinetank geraakt zowat leeg. Wanneer we aankomen aan de canopy tour kunnen we nog ongeveer 20km rijden en dit in een bergachtig gebied met weinig kans op tanken. Na de maaltijd is het tijd om een tankstation te gaan zoeken, volgens de uitbaters is het terug van waar we gekomen zijn. De rit, (19km) leggen we af met de nodige handigheid en truckjes. Uiteindelijk bereiken we het tankstation met nog benzine in de tank voor 7 jawel 7km. De les van vandaag is dat je uw benzinepeil in de gaten dient te houden want tanken is niet overal evident. De rit naar onze villa verloopt vlot als we plots een auto aan de kant zien staan, waarom staat die auto daar en naar waar zijn de mensen aan het kijken, tot plots Cindy enkele neushoorns aan de draad ziet staan. We kunnen de big 5 nu echt afvinken.

30 april

Nyani Cultural village

Hoedspruit

Voordat we wat aan cultuur gaan doen vandaag trekken we er nog een keer op uit op het zandspruit estate. Het duurt niet lang voordat er een hele clan hyena's gespot wordt die net een zebra hebben neergehaald, of hebben ze dit van het luipaard afgesnoept? Wie zal het zeggen. Het luipaard hebben we alvast niet gezien. Ook vandaag is geluk aan onze zijde want op het Kapama reservaat dat gelegen is tegen de weg zien we enkele neushoorns staan. Maar de tijd dringt en we moeten verder naar het Nyani cultural village. Op een informatieve en interactieve manier laten de dansers en vertellers je mee genieten zodat je als buitenstaander beter begrijpt wat de achtergrond is van de Limpopo stammen, hun tradities en kostuums. Bij de reservering staat gemeld dat een lunch inbegrepen is. Deze lunch bestaat uit wat pap met een tomatensaus wat pompoen, kip en mopane, de plaatselijke lekkernij. Mopane is een soort rups die in de mopane boom leeft en enkel kan gevangen worden rond de tijd van Kerst. Een vrij duur ingrediënt dus. Deze rups smaakt een beetje zout en naar vis. 't Is niet slecht maar echt wild wordt ik er toch niet van.